16 augustus 2023 - haar naam

Haar zo zorgvuldig uitgekozen naam, was de eerste naam waar we allebei echt enthousiast over waren. Het was pas laat in de zwangerschap dat we haar naam hadden gevonden en toen we haar naar hadden moesten we ook nog een jongensnaam bedenken. We wisten immers niet of ze een meisje of jongen was. Die jongensnaam kwam pas toen ik zo'n 40 weken zwanger was, en het enthousiasme over de naam hebben we nooit echt gevoeld. Het moest dus wel een meisje zijn.

Het gekke was dat toen Kaya was geboren, we allebei momenten hebben gedacht: misschien moeten we haar een andere naam geven nu ze niet meer leeft. Gewoon, omdat we zo graag deze naam willen gebruiken. Maar dat kan natuurlijk helemaal niet, zij was Kaya. Vanaf het eerste moment dat ze was geboren.

Tijdens de afscheidsceremonie heb ik gezegd dat met het verliezen van Kaya we veel meer verliezen dan haar als dochter, we verliezen ook het voorrecht om haar naar in alledaagse gesprekken te gebruiken. En dat is iets wat we nog steeds intens voelen. Haar naam gebruiken bij vreemden zorgt voor een zwaar gesprek waar we niet altijd op zitten te wachten. En tegenover bekenden zijn de verhalen op, en komen er geen nieuwe verhalen meer bij om te vertellen. Dus wanneer gebruiken we haar naam nog?

Tijdens onze reis schrijven we haar naam in elk gastenboek. Bij elke wandeling, uitzichtpunt, kerk, of waar ook maar een gastenboek ligt, schrijven we haar naam bij die van ons. Zodat haar korte leven toch een voetafdruk achter laat op deze aarde.